De compras en Cuatro Caminos

Me equivoqué. Hace demasiado frío para ir vestido así. Llevo puesta una camisa negra de un tejido sintético tan suave como fino, un pantalón de lycra gris oscuro y unos zapatos negros sin cordones de imitación de piel. Como único abrigo, visto una levita negra que, aunque luce mucho, no me ampara de los dos grados que soportamos los coruñeses en el atardecer de hoy. Las bajas temperaturas de estos días son extraordinarias en esta ciudad. Anoche escuché en La Rosa de los Vientos que el cambio climático que está acelerando la acción del hombre provocará una subida progresiva del nivel del mar y éste se tragará varios kilómetros de costa, quizás, media Coruña.
Son las seis de la tarde y ya casi es de noche. En la calle Ramón y Cajal se respira la navidad de El Corte Inglés. Las luces del centro comercial iluminan medio barrio de Cuatro Caminos. La gente se amontona en las aceras dispuesta a gastar compulsivamente. Yo no voy a comprarle nada a nadie. Vivo solo, desde que mis padres regresaron a Suiza, nadie me regala nada y correspondo esos detalles. Mi intención es ir a C&A y encontrar una camisa de pana azul con estampado blanco que vi en el escaparate la semana pasada. Es original y me gusta. De hecho, me gusta todo lo azul, aunque detesto la pana, pero haré una excepción. Necesito una de talla tres, ojalá la haya.
Paso por los soportales de El Corte Inglés de la calle Ramón y Cajal. El aire acondicionado se nota desde fuera. La gente va muy arreglada por esta zona, acorde con el olor a perfume que también se puede sentir desde el exterior, no en vano la sección de perfumería y cosmética de El Corte Inglés está a unos metros de mi situación. Me río. Es paradójico ver mi calma y como los transeúntes se estresan por comprar, por tirar su dinero. La mayor parte de sus adquisiciones no son para ellos, sino para otras personas, qué locura.
Entro en Cuatro Caminos Centro Comercial. El aire acondicionado también actúa aquí, pero nada que ver con la gran área contigua, se puede respirar. Me abro paso entre los clientes de la navidad. Avanzo hasta la entrada de C&A y compruebo que la camisa sigue en el escaparate. Perfecto. Estoy contento y canto mientras busco una de la talla tres:
—Miña tía era solteira pero casou co viño. Criticábaa a familia, criticábana os veciños polo tempo que botaba coa botella nos fociños. A miña tía así finou, bebendo todo o que lle petou, non reparaba na calidade nin se paraba na cantidade.—Mientras entono "Miña tía" de Ca Lúa, encuentro lo que busco. Voy al probador, que está vacío. En dos minutos, me convenzo de que esa camisa es lo que necesito. Me dirijo a la caja. Casi es imposible hacerse camino entre los estantes de ropa y la gente. Llego a la caja. Afortunadamente, aquí tampoco tengo que esperar.
—Son 11,90 euros, señor.—Me atiende una chica de unos veinticinco años, 1,70 de estatura, delgada, morena de solárium y muy maquillada. Es guapa, el maquillaje le hace un favor. Me sorprende al decirme el precio, es menos de lo que esperaba.
—Pero, ¿cómo? No entiendo. ¿11,90? En la etiqueta marcaba más.—Soy gilipollas.
—Sí, pero está de oferta caballero.—¿Caballero? ¿Dónde coño vio mi montura?
—Ah, vale. Por mí, estupendo. Pero mejor sería que tuviese el precio correcto en algún lado, ¿no?—Actitud poco comprensible, pero me jodió lo de caballero y sigo en mis trece aunque el perjudicado sea yo.
—Mire, señor,—otra vez jodiendo—, no sé qué decirle. El código de barras marca este precio. Si no está conforme, págueme la diferencia.—Sonríe. Puta gracia que me hace. Pago con malos modos, cojo la camisa y mascullo:
—Puta de mierda. Tendría que follarte y luego arrancarte la garganta con mis propias manos para que dejases de escupir babosadas. Puta.
—¿Perdón? ¿Está hablando conmigo?—La dependienta no escuchó, por fortuna, lo que dije, pero por su mirada intuye que no es un piropo.
—No. Sólo estaba cantando. Una canción de Ca Lúa. ¿Los conoce?
—No, la verdad.
—Bo nadal e feliz aninovo.
—Igualmente, caballero.
—Puta—.Vuelvo a insultarla para el cuello de mi camisa.

1 comentario:

Anónimo dijo...

eu si coñezo a Ca lúa, e me parece o mellor grupo dentro da cancion tradicional cantada. A tendeira non se enetra.